Mες στις νύχτες τριγυρνάς πάλι αδειανός
σε γελάσαν γι’ άλλη μια φορά
τη μορφή σου έσβησε δρόμος σκοτεινός
κι η ψυχή σου σε θολά νερά.

Kι αν άλλο ψέμα δεν βαστάς και την αλήθεια θέλεις
μη φοβηθείς το γυρισμό.
Στου εαυτού σου τα δεσμά πόσο θα υποφέρεις
στο ξαναλέω σ’ αγαπώ.

S.O.S.
στέλνω μήνυμα στον κόσμο
πριν σωπάσουν οι φωνές.
S.O.S.
τα παράθυρα κλεισμένα
στων ανθρώπων τις καρδιές.

Σε παρέες μοναξιάς θέατρα σκιών
φόρεσες τη μάσκα που γελάς
κι όταν όλα τέλειωσαν ψάχνεις το λοιπόν
της ζωής που στ’ άχρηστα πετάς...

Kι αν άλλο ψέμα δεν βαστάς και την αλήθεια θέλεις
μη φοβηθείς το γυρισμό.
Στου εαυτού σου τα δεσμά πόσο θα υποφέρεις
στο ξαναλέω σ’ αγαπώ.

S.O.S.
στέλνω μήνυμα στον κόσμο
πριν σωπάσουν οι φωνές.
S.O.S.
τα παράθυρα κλεισμένα
στων ανθρώπων τις καρδιές.

S.O.S (x7)