Η νύχτα πέφτει αφήνει ίχνη
ποιος με κοιτάζει και ποιος με δείχνει
αυτή τη μέρα νύχτα για μένα
όσα και να’πα είναι ειπωμένα
Φυσάει αέρας μα δε με νοιάζει
πού με σκορπάει και πού με βγάζει
αυτή τη μέρα άλλος θα γίνω
δε θα μιλήσω και δε θα κρίνω

Παίρνω ανάσα και βγαίνω στο φως
με κυνηγάει της καρδιάς ο παλμός
όλα ήταν ψέμα, σκοτάδι, βυθός
μα παίρνω ανάσα και βγαίνω στο φως
Παίρνω ανάσα και βγαίνω στο φως
σ’ότι ονειρεύτηκα μένω πιστός
δεν έχω απάντηση άλλη στο πως
μόνος μου μένω και βγαίνω στο φως

Η νύχτα μοιάζει μεγάλη πόλη
αστέρια λάμπουν μα λείπουν όλοι
Όλοι όσοι ζήσαν λίγο κοντά μου
αστέρια γίναν βουνά δικά μου

Παίρνω ανάσα και βγαίνω στο φως
με κυνηγάει της καρδιάς ο παλμός
όλα ήταν ψέμα, σκοτάδι, βυθός
μα παίρνω ανάσα και βγαίνω στο φως
Παίρνω ανάσα και βγαίνω στο φως
σ’ότι ονειρεύτηκα μένω πιστός
δεν έχω απάντηση άλλη στο πως
μόνος μου μένω και βγαίνω στο φως