Μες του σπιτιού του την αυλή
μαύρο τρυγόνι κλαίει
τον ψάχνει η μάνα του τυφλή
και καρβουνάκι καίει

Ακούει τις πατημασιές
όμως κανείς δε φτάνει
και σε σαράντα εκκλησιές
σκορπάει το λιβάνι

Όλα τα πεύκα στο Δαφνί
στον άνεμο λυγάνε
τι κι αν δεν έχουνε φωνή
όλα τα μαρτυράνε

Λένε για κείνο το παιδί
που ακόμα εδώ γυρίζει
κι όποιος στον ύπνο του το δει
ξυπνάει και δακρύζει