Βιάστηκα να πω πως σε ξεπέρασα
σ άφησα να φύγεις μακριά
βράδια πικραμένα όμως πέρασα
στ άδειο μαξιλάρι δάκρυα

Ναρχοσουν πάλι να με δεις ναμαι όπως παλιά
σου έστρωσα να κοιμηθείς μια ζεστή αγκαλιά
την πόρτα αφήνω ανοιχτή πάνω τα κλειδιά

Για να ξανάρθεις περιμένω εδώ
να ξανάρθεις
εδώ θα μείνω πόσο σ’ αγαπώ
να αργοσβήνω

Βιάστηκα να πω ότι σε ξέχασα
μα ήρθανε στιγμές που σε ζητώ
έφυγες μα πόνεσα που σ έχασα
τα άδειο μας κρεβάτι όταν κοιτώ

Βιάστηκα να πω πως δεν σ αγάπησα
κι άνοιξα την πόρτα για να βγεις
μαύρο χρώμα στη καρδιά ζωγράφισα
όταν είπες δε θα ξαναρθείς