Μετράν οι δρόμοι κατηφόρες
τα όνειρα χαμένες ώρες
κι ένα παιδί μετράει τ’ άστρα
βγαλμένο απ’ του βιβλίου τα κάστρα

Μετράει η παλάμη μας το χρήμα
μία τυφλή θεά το κρίμα
κι ένα παιδί μετρά και λέει
κάθε αλήθεια που μας καίει

Κι αν είσαι χάρτινο καράβι
κι αν είμαι εγώ ένα παιχνιδάκι
μέρα τη μέρα φάρο ανάβει
κάθε καινούριο Ελληνάκι

Μετράνε χωρισμούς τα τραίνα
παλιές αγάπες η λατέρνα
κι ένα παιδί κόσμους γυρίζει
μ’ ένα τρενάκι που κουρδίζει

Μετράμε αίμα στην οθόνη
τα κούφια λόγια στο μπαλκόνι
κι ένα παιδί μετράει το ψέμα
με το αθώο του το βλέμμα

Κι αν είσαι χάρτινο καράβι
κι αν είμαι εγώ ένα παιχνιδάκι
μέρα τη μέρα φάρο ανάβει
κάθε καινούριο Ελληνάκι