Από το χτες μου περισσέψαν κάτι μέρες
και το αύριο ζητάει δανεικά.
Ποιος ζυγίζει τη ζωή και την ορίζει;
Ποιο φοβέρα, ποια φωνή και ποια φωτιά;

Δανεικά δανεικά...
Απ’ της ζωής την τράπεζα
Δανεικά...
Και να `ρχότανε μια μέρα,
όσα είναι δανεικά,
σ’ ένα κόλπο να `παιζα.

Όταν βρέχει ο βρεγμένος δε φοβάται
μα φοβάται, όπως λένε ο φτωχός.
Με τον ήλιο τελικά ποιος είναι φίλος,
ο βρεγμένος, ο φτωχός ή ο στεγνός;

Δανεικά δανεικά...
Απ’ της ζωής την τράπεζα
Δανεικά...
Και να `ρχότανε μια μέρα,
όσα είναι δανεικά,
σ’ ένα κόλπο να `παιζα.

Οι ελπίδες μου γυρνάνε προς τα πίσω
πριν τις βγάλω στο σφυρί και τις πουλήσω.
Κι όλο εδώ ξαναγυρνώ κι αναρωτιέμαι,
να χαθώ, να χωριστώ ή να ελπίσω;

Δανεικά δανεικά...
Απ’ της ζωής την τράπεζα
Δανεικά...
Και να `ρχότανε μια μέρα,
όσα είναι δανεικά,
σ’ ένα κόλπο να `παιζα.