Η αγάπη η δική σου
δεν κρατάει ούτε στιγμή.
Έρχεται σαν τη βροχούλα,
φεύγει σαν την αστραπή.
Η αγάπη η δική σου
δεν κρατάει ούτε στιγμή.

Όνειρο, φέρε με κοντά της,
τώρα που δεν μπορώ μαζί της πια να ζω.
Κάνε να ’μαι η σκιά της
παντού να την ακολουθώ.

Σε είδα σαν πυγολαμπίδα,
μέσα μου άστραψες φωτιά.
Δίπλα μου ήσουν, μα δε σε είδα,
ήσουνα δάκρυ, σταλαγματιά.
Σε είδα σαν πυγολαμπίδα,
μέσα μου άστραψες φωτιά.

Όνειρο, φέρε με κοντά της,
τώρα που δεν μπορώ μαζί της πια να ζω.
Κάνε να ’μαι η σκιά της
παντού να την ακολουθώ.