Σου άφησα ανάσες για να με θυμάσαι
Σου `δωσα φυλαχτό να μη φοβάσαι
Έγινα αγκαλιά για να φωλιάζεις
Έγινα ουρανός για να κοιτάζεις

Μα σαν χιλιόμετρο με αφήνεις πίσω
Και να που πάλι εγώ θα δακρύσω
Και σαν κλαράκι θα ξαναλυγίσω
Τι άλλο πια να κάνω για να σε πείσω

Σαν της νυχτιάς τα φώτα που κοιμούνται
Όταν ο ήλιος βγαίνει και λυπούνται
Έτσι και εγώ σαν με ξεχνάς λυπάμαι
Που δίπλα σου μωρό μου δεν κοιμάμαι

Του εσπέρου χρώματα σου κάναν δώρο
Και στη καρδιά μου σου είχα αφήσει χώρο
Σου `στρωσα να κοιμάσαι μαξιλάρι
Σου `κανα δώρο αγάπη μου το φεγγάρι

Μα εσύ όλο φεύγεις για πελάγη ξένα
Και ο χρόνος σου πια δεν αρκεί για μένα
Και σαν χιλιόμετρο με αφήνεις πίσω
Τι άλλο πια να κάνω για να σε πείσω

Σαν της νυχτιάς τα φώτα που κοιμούνται
Όταν ο ήλιος βγαίνει και λυπούνται
Έτσι και εγώ σαν με ξεχνάς λυπάμαι
Που δίπλα σου μωρό μου δεν κοιμάμαι

Σαν της νυχτιάς τα φώτα που κοιμούνται
Έτσι και εγώ σαν με ξεχνάς λυπάμαι
Που μωρό μου δεν κοιμάμαι...