Με τη σκέψη σου ξανά
μόνος μου ξενύχτησα
Άργησες καρδιά μου κι ανησύχησα

Ένα δάκρυ κύλησε
μ’ έκαψε, μου μίλησε
Πως μόνο που με άφησες
Πάλι με παράτησες

Γυρνάς σαν αμαρτωλή
μέσα στα ξημερώματα
Μεθάς και κάνεις ζωή
Γεμάτη παραπτώματα

Τη φωτογραφία σου
κοίταξα και σκέφτηκα
πως εγώ από σένα απογοητεύτηκα

Θ’ άλλαζες μου είχες πει
μα έγινες σκληρό παιδί
Κι εγώ που πάντα έδινα
μόνος πάλι ξέμεινα

Γυρνάς σαν αμαρτωλή
μέσα στα ξημερώματα
Μεθάς και κάνεις ζωή
Γεμάτη παραπτώματα

Κι όταν σ’ αντικρίζω
πάντοτε δακρύζω
πάντοτε πονάω

Μου χεις κάνει τόσα
κι όμως συνεχίζω
να σε αγαπάω