Γράφω κάτω απ`το φως μιας σελήνης μεγάλης
σαν κανένας σοφός
στην αγάπη τυφλός, θλιβερός ναυαγός

Έχει φύγει η χαρά μα δεν έχω καρδιά
να την ψάχνω ξανά
και ξανά και ξανά
στης ζωής τα βαθιά σαν ψαράκια γλιστρούν
οι εικόνες που ζουν
στο πολύχρωμο φως.

Σαν ποτάμι κυλά ανάμεσά μας ο χρόνος
στη μια όχθη του εσύ
και στην άλλη εγώ η αγκαλιά μας νερό.

Το φιλί μας θα ζει σε στιγμές που σιωπούν
και χορεύουν ξανά
και ξανά σιωπηλά
στης ζωής τα βαθιά σαν ψαράκια γλιστρούν
οι εικόνες που ζουν
στο πολύχρωμο φως.

Σαν ποτάμι κυλούν οι στιγμές κι ο καιρός
στην μια όχθη εσύ και στην άλλη εγώ
η αγκαλιά μας νερό που κρατάει ζωντανό
σαν κοράλλι μικρό της αγάπης το φως.