Αγάπησα τον ουρανό με όλα του τ`αστέρια
Κι ας μην τα κράτησα ποτέ για μια στιγμή στα χέρια
Αγάπησα τη θάλασσα μ`όλα της τα καράβια
Που αντίκρισα στων γαλανών ματιών σου την ανταύγεια

Θάλασσα είσαι κι ουρανός
Γυναίκα δίχως άκρη
Που`γινε σύννεφου καπνός
Κι αρμύρα από ένα δάκρυ.

Νοστάλγησα λίγη χαρά που να μην φέρει λύπη
Μα ό,τι ποθώ δε μ`αγαπά κι ό,τι αγαπώ μου λείπει
Νοστάλγησα μια δυο στιγμές που να κρατάνε χρόνια
Μα ήταν τα χρόνια μου στιγμή κι η μοναξιά μου αιώνια.