Τι με ωφελεί να σ’ αγαπώ
Αφού δε σ’ ανταμώνω
Άμα σε σκέφτομαι πονώ
Καίγομαι, μαραζώνω.

Την κάθε νύχτα που περνά
Σε καρτερώ και λιώνω
Και τα δυο μου χέρια ορφανά
Στον ουρανό σηκώνω.

Θα πάρω δρόμους και στενά
Να `ρθώ να σ’ ανταμώσω
Και την καρδιά μου που πονά
Στα χέρια σου ν’ απλώσω.

Κι αν δε γυρίσεις να με δεις
Στο λέω και θυμήσου
Σαν τ’ αστεράκι της αυγής
Θα σβήσω στην αυλή σου.