Και ν’ αϊλλοί εκείνεν τη μάναν
π’ είχεν δύο παιδία 

τ’ έναν ο Χάρον επαίρεν

τ’ άλλο η ξενιτεία.

Και γιάτι Χάρε αγληγορείς

και θελτ’ ς να παίρτ’ ς το ψόπο μ’ 

σ’ αβού τον κόσμον που ολ’ ζουν

γιαμ κ'έχω και ‘γω τόπον.

Και ο χάρον έρθεν εμπροστά μ’ 

λέει με ‘α παίρω την ψη σ’ ι 

έχω μουράτια απλέρωτα

Χάρε μ’ αγληγορείς ι .