Περνούν οι μέρες, περνούν οι ώρες
Γίνεσαι χθες που ξεμακραίνει…
Μέσα στο τώρα, άδειες οι ώρες
Κι η απουσία σου ζωγραφισμένη!...

Γύρω κοιτάζω κι αναρωτιέμαι
Ήτανε όνειρο, ήτανε ψέμα;
Δε σε δικάζω μα συλλογιέμαι,
Πόσο το αγάπησα αυτό το βλέμμα!

Ρεφραίν

Σέρνω το βήμα μου, άδειες οι στράτες,
Κι αυτά τα νιάτα … πήγαν χαμένα,
Μες τη ζωή μου παντού διαβάτες…
Και κάποια γεύση πικρή από εσένα!...