Θα προφέρω τ’ όνομα σου Ναέτ
θα σ’ απαγγέλω Ναέτ

Ναέτ τ’ ονομά σου είναι γλυκό σαν κανέλα
είναι το άρωμα που μέσα του το λεμονόδασο κοιμάται

Ναέτ τ’ όνομα σου είναι η ζαχαρωμένη λάμψη
των ανθισμένων καφέδεντρων
και μοιάζει με σαβάνα π’ ανθίζει ολοένα
κάτω ολοένα κάτω απ’ τον αρσενικό πόθο του μεσημεριάτικου ήλιου

Όνομα δροσιάς, πιο δροσερό κι απ’ τις σκιές της ταμαρινιάς
πιο δροσερό ακόμη κι απ’ το σύντομο σούρουπο
όταν η ζέστη της μέρας σιωπά.

Ναέτ, αυτή `ναι η στεγνή θύελλα
ο σκληρός χτύπος της αστραπής

Ναέτ, χρυσό νόμισμα,
λαμπρό διαμάντι, νύχτα μου, ήλιε μου
ο ήρωας σου είμαι και τώρα έγινα ο μάγος σου.