Χαρτοκιβώτια μεγάλα
μ`εφτά μποτίλιες γάλα
αποβραδίς έξω τ`αφήνουν
και πίνουν, και πίνουν
στης νύχτας τις κλειστές τις πόρτες
του ύπνου φύλακες κι ιππότες !

Σκορπίζουνε χιλιάδες βέλη,
κοιμήσου και να μη σε μέλει...
στα δάση μέσα τ`ουρανού
είναι ό,τι βάζεις με το νου.

Χαρτοκιβώτια μεγάλα
γεμίσανε τη σάλα
μ`έξι σπαθιά κι ένα βαπόρι,
μικρό μου αγόρι,
με ναύτες και με καπετάνιο
που πλατσουρίζει μες στο μπάνιο,

Μα η θάλασσα έχει γίνει μέλι
κοιμήσου και να μη σε μέλει...
στα δάση μέσα τ`ουρανού
είναι ό,τι βάζεις με το νου.