Θα σου πω τη μοίρα
και του καφέ το παραμύθι θ’ ακουστεί
μια τύχη βλέπω ταιριαστή.

Εδώ στο τραπέζι πάνω στα καρώ
θα σου βρω τα μελλούμενα και θα στα πω
θά `ρθει του τσιγάρου
ο βαρύς καπνός, σοβαρός, στολισμένος
θά `ναι σαν γαμπρός.

Θα σου βρω τον ήχο
στου πεπρωμένου την ανέμη τη λεπτή
βγαίνουν δύο δρόμοι αγκαλιαστοί.

Μαζί θα πηδάμε μέσα στις μικρές
τις όμορφες φούσκες που `χει ο καφές
κι οι δρόμοι σαν φίδια άσπρα και σοφά
θα υμνούν της αγάπης τ’ άστρα τα χρυσά.

Θα μ’ αναγνωρίσεις
τον έρωτά μας στον καφέ βλέπω καιρό
δυο χρόνια τώρα σ’ αγαπώ.

Εδώ με της κούπας
τη γριά γωνιά
θα πετούν τα φλυτζάνια
σα λευκά πουλιά
η μάγισσα θά `ρθει μ’ εκατό ραβδιά
και θα δεις το χαλάκι πέρα να πετά.