Κούρδισα την κιθάρα μου,
κούρδισα το λαούτο,
μα να σου πω δεν μπόρεσα
τον πόνο μου ετούτο.

Πιάσε τ’ αηδόνι που ’ρχεται
στον κήπο το δικό μου
για να σου λέει κάθε πρωί
τραγούδι απ’ τον καημό μου.

Μαύρη θάλασσα η καρδιά μου
κι οι καημοί βουνό.
Πώς να κάνω να περάσω
τέτοιο ωκεανό;

Κούρδισα την κιθάρα μου,
κούρδισα το λαούτο,
μα να σου πω δεν μπόρεσα
τον πόνο μου ετούτο.

Στην ξενιτειά που βρίσκομαι
πώς να σου τραγουδήσω
και πώς να ’ρθω στον πόνο σου
μπροστά να γονατίσω;

Μακάρι να ’μουν σύννεφο
να μ’ έφερνε τ’ αγέρι,
να βρέχω και να σου φιλώ
με τη βροχή το χέρι.

Μαύρη θάλασσα η καρδιά μου
κι οι καημοί βουνό.
Πώς να κάνω να περάσω
τέτοιο ωκεανό;

Κούρδισα την κιθάρα μου,
κούρδισα το λαούτο,
μα να σου πω δεν μπόρεσα
τον πόνο μου ετούτο.