| |
netriofron
18-10-2016 21:10 | 1η εκτελεση 1975 !!!! ,σε 45ρακι της SONORA-1058
Μπουζουκια = Γ. Παλαιολογου και Σακης Τσιβγουλης
[ http://vinyl.gr/Sonora%20(45)%20Photos.html ] | μουσόφιλος
11-12-2015 02:16 | Ήταν ένας εκρηκτικός και ανεξάρτητος χαρακτήρας που έκανε πάντα αυτό που πίστευε ανεξαρτήτως του κόστους, κρύβοντας όμως μια τρυφερότητα αλλιώτικη σαν αυτή που τον έκανε να βρίσκεται πλάι στο Μάρκο Βαμβακάρη, τον οποίο τόσο θαύμαζε, όταν έσβηνε το καντήλι του. Ήταν ο τελευταίος που τον τάισε, χειρονομία που έκανε τον Βαμβακάρη να του δώσει το μπουζούκι του, το οποίο όμως ο Πάνου προτίμησε να αφήσει στην οικογένειά του. Σαν ένας μοναχικός λύκος που σεργιανίζει στο δάσος ο Πάνου άλλοτε στη γύρα και άλλοτε στην απομόνωση, ήταν όσο έπρεπε περιθωριακός και όσο έπρεπε αλήτης. Κάνοντας συλλήψεις υπέροχες με το μυαλό του μπορούσε να καθυποτάξει το λόγο και τις νότες μαγεύοντας τον ακροατή, όπως εκείνο το Πάσχα που μπλέχτηκαν οι ήχοι της κιθάρας του διάσημου συνθέτη Nick Gravenites με τις πενιές του Πάνου σε μια απίστευτη πανδαισία ηχοχρωμάτων.
Με ισχυρούς ανέμους πολλών μποφώρ να φυσάνε στο μυαλό του, ο Άκης Πάνου μπήκε στο τραγούδι με συγκλονιστικό τρόπο και κατάφερε να συγκινεί διαχρονικά με δημιουργίες ατόφιες, χωρίς μπαλώματα. Ήταν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που άφησε βαθιά πατημασιά στο χώμα της ελληνικής μουσικής. Τώρα, σε κάποια ταβέρνα σαν αυτή του Κορυδαλλού έχει στήσει χορό μαζί με το Στέλιο Καζαντζίδη σε μια επίγεια ευτυχία στα στέκια του ουρανού, σαν την τελευταία τους συνάντηση το Φεβρουάριο του 1999, λίγο πριν αποχωρήσουν και οι δυο από τη ζωή. Ήταν ένα τυχαίο συναπάντημα, ενώ ο Πάνου είχε συνοδεία αστυνομικών, όταν οι δυο φίλοι, κάτω από την ανοχή και την κατανόηση των ενστόλων, αγκαλιάστηκαν στη μέση του δρόμου και τα είπαν για τελευταία φορά σε ένα αξέχαστο γλέντι.
Ο Πάνου με τα σκαμμένα μάγουλα και το δειλό χαμόγελο, ξεκίνησε από ψηλά, για να φτάσει χαμηλά και να γυρίσει στις στέρεες βάσεις. Ήταν από τους τελευταίους εθελοντές ρεμπέτες. Σ’ ένα φοβερό κρεσέντο βούτηξε στις αμαρτίες του, μερώνοντας και εξαγνίζοντας τον καημό του μέσα από τον πυρετό της καλλιτεχνικής του δημιουργίας. Έφτασε στο τέρμα, χωρίς να έχει νιώσει μικρός, πάλεψε, πέθανε, πέρασε, μα δεν είναι νεκρός.. [Δανάη Λιάκου στο www.flowmagazine.gr] | poet1971
06-06-2010 02:06 | Πολύ ταπεινά, αλλα βροντόφονα, όταν το λέμε στο πάλκο, τους δύο τελευταίους στίχους του κάθε κουπλέ, τους λέμε δύο φορές. Στο ''σιχαμέ-'' τη δευτερη φορά λέμε ''παλιομπινέ-'' , και στο τέλος λέμε ''στα αρχί- γραμμέ- την κοινωνί- τη χαλασμέ-''! Έτσι μου βγήκε κάποια στιγμή σε μια πρόβα... Ας μας συγχωρέσει ο κύριος Πάνου. |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
