Μαζεύεις τις αποσκευές
φεύγεις πρωί με το εξπρές
τοπίο ειδυλλιακό
το μαύρο φόρεμα φορώ.

Να μην βουλιάξω στο γιαλό
την Παναγιά παρακαλώ
με το βαπόρι της γραμμής
ξέρω πως δε θα ξαναρθείς.

Στον καφενέ σε μια γωνιά
παράγγειλα μια τσικουδιά
είπα με τούτο τον καιρό
θα ’ν’ το ταξίδι σου καλό.

Η αγάπη χάνεται
κι η ζωή δεν πιάνεται.