Άφησε με στο όνειρό μου
και στον κόσμο μου να ζω
Μέσα στο παράπονό μου
Ψάχνω εμένα για να βρω
Εσύ μ’ έχεις πληγώσει
Κι απομακρύνεσαι
Μην κάνεις πως λυπάσαι
Μην υποκρίνεσαι

Δε μ’ αγάπησες ποτέ σου
Κι άλλα ψέματα μη λες
Μία απ’ τις συνήθειές σου
Ήμουν όπως ο καφές
Ότι σε θυμίζει καίω
Κι όλα όσα πέρασα
Δε μ’ αγάπησες και κλαίω
Τη ζωή μου έχασα

Μη μου λες πως δεν τελειώνει
Μια αγάπη τόσο απλά
Μα απ’ αυτά που μας χωρίζουν
Μας ενώνουν πιο πολλά
Όσα μου λες το ξέρω
Δεν τα αισθάνεσαι
Αιχμάλωτη στο ψέμα
Μπροστά μου πιάνεσαι

Δε μ’ αγάπησες ποτέ σου
Κι άλλα ψέματα μη λες
Μία απ’ τις συνήθειές σου
Ήμουν όπως ο καφές
Ότι σε θυμίζει καίω
Κι όλα όσα πέρασα
Δε μ’ αγάπησες και κλαίω
Τη ζωή μου έχασα