Σε μια σταγόνα ελπίδα
το πρόσωπό σου είδα
να μου χαμογελά

Σε μιαν αχτίδα ήλιο
αντίκρισα ένα φίλο
ζεστά να μου μιλά

Άγγιξες τ’ όνειρο μου
κράτα με σαν παιδί
μικρό παράθυρο μου
σ’ αυτό που λεν ζωή

Θα στο χρωστάω χάρη
δεν σου ζητάω πολλά
μια πέτρα απ’ το φεγγάρι
και δυο λευκά πουλιά

Σ’ ένα παλιό μου δάκρυ
σε μιας κλωστής την άκρη
χρυσόμυγα πετά

Σ’ ένα φθαρμένο ρούχο
ψυχή και σώμα σού `χω
χρόνια να καρτερά

Άγγιξες τ’ όνειρο μου
κράτα με σαν παιδί
μικρό παράθυρο μου
σ’ αυτό που λεν ζωή

Θα στο χρωστάω χάρη
δεν σου ζητάω πολλά
μια πέτρα απ’ το φεγγάρι
και δυο λευκά πουλιά