Αν έβρισκα στο νήμα σου την άκρη
θα είχα ένα στοιχείο για ν’ αρχίσω,
τα πάντα απ’ το τέλος προς τα πίσω
να ξαναζήσω,
αν έβρισκα στο δρόμο σου το τέρμα
θα είχα ένα μέρος ξεχασμένο,
το βλέμμα της αγάπης το χαμένο,
να περιμένω.

Δεν έχει μείνει τίποτα που να θυμίζει εσένα,
κάτι δικό σου να `χα εγώ, ακόμα κι ένα ψέμα,
ακόμα κι ένα ψέμα.

Αν έβρισκα στα λόγια σου μια φλόγα
θα έπεφτα εκεί για να με κάψεις,
πως θα `θελα απόψε να με ψάξεις
να με φωνάξεις,
αν έβρισκα στα μάτια σου μι’ αλήθεια
θα κλείναν οι μεγάλες αποστάσεις
θα έτρεχες τα χέρια μου να πιάσεις,
να μ’ αγκαλιάσεις.

Δεν έχει μείνει τίποτα που να θυμίζει εσένα,
κάτι δικό σου να `χα εγώ, ακόμα κι ένα ψέμα,
ακόμα κι ένα ψέμα.