Οι άνδρες που σε γνώρισαν έχουν πολλά να λένε
τους έμαθες να τραγουδούν, τους έμαθες να κλαίνε
Οι άνδρες που σε χάρηκαν ήρθανε και με βρήκαν
τους όρκους και τα λόγια σου κάθισαν και μου είπαν
Είσαι, μου είπαν, πυρκαγιά που θα με κάνει στάχτη
Μα εμένα η αγάπη μου φοράει σκουφί αντάρτη

Νιώθω σαν μικρός αρχάγγελος που έπεσε
ένα βράδυ με πανσέληνο στη στέγη σου
Πήρε ο αγέρας τα φτερά μου και τα σκόρπισε
Κι έμεινα δεμένος πάνω στ’ άσπρο το σεντόνι σου

Οι άνδρες που σημάδεψες για πάντα τη ζωή τους
και ζέστανες το σώμα σου με την αναπνοή τους
μου είπαν για τα ψεύτικα φιλιά σου και τα χάδια
τα πουλημένα όνειρα και τα κλεμμένα βράδια
Μα εγώ που πρώτη μου φορά μαθαίνω την αγάπη
ανοίγω την καρδούλα μου ψέμα κι αλήθεια να μπει