Τι `ν’ αυτό που δε μ’ αφήνει
ν’ ανοίξω την πόρτα να φύγω,
τι `ν’ αυτό που με πιάνει
κι από σένα δεν μπορώ να ξεφύγω,
τι `ν’ αυτό.

Μήπως είν’ αγάπη, μήπως είναι πάθος,
μήπως είναι τρέλα, μήπως είναι λάθος.

Όλα είσαι εσύ, όλα είσαι εσύ,
είσαι αμαρτία ποτέ που δε σβήνει
και μια αγκαλιά απ’ τη γη στη σελήνη,
όλα είσαι εσύ, όλα είσαι εσύ.
είσαι αμαρτία ποτέ που δε σβήνει
και μια αγκαλιά απ’ τη γη στη σελήνη,
όλα είσαι εσύ, όλα είσαι εσύ.

Τι `ν’ αυτό που με κρατάει
δεμένο στις δικές σου αποφάσεις,
τι `ν’ αυτό που με κάνει
να μην έχω λογική κι αντιστάσεις.
τι `ν’ αυτό.

Μήπως είν’ αγάπη, μήπως είναι πάθος,
μήπως είναι τρέλα, μήπως είναι λάθος.

Όλα είσαι εσύ, όλα είσαι εσύ,
είσαι αμαρτία ποτέ που δε σβήνει
και μια αγκαλιά απ’ τη γη στη σελήνη,
όλα είσαι εσύ, όλα είσαι εσύ.
είσαι αμαρτία ποτέ που δε σβήνει
και μια αγκαλιά απ’ τη γη στη σελήνη,
όλα είσαι εσύ, όλα είσαι εσύ.