Έσβησες πίσω απ`την πόρτα.
Απ`τον πέμπτο στο ισόγειο
κατεβαίνω και μετρώ κάθε όροφο,
κάθε τοίχο λευκό,
κάθε σημάδι της καινούριας σου ζωής.
Πόσο μου φτάνει που είσαι εκεί.

Δεν μπορώ, δεν αντέχω να σ`αφήσω.
Η ψυχή μου επιστρέφει και τα μάτια σου φιλά
και μαζί σου ξενυχτά καθώς κοιμάσαι,
καθώς βαθαίνει το σκοτάδι
που αγαπήσαμε κι οι δυο.

Έσβησες πίσω απ`τους ήχους.
Απ`τον πέμπτο στο ισόγειο
είναι χρόνος αρκετός
για να υπάρξω άνθρωπος,
για να διασχίσω την καρδιά μου,
έχοντας εσένα για Θεό.

Δεν μπορώ, δεν αντέχω να σ`αφήσω.
Απ`τον πέμπτο στο ισόγειο
στο ασανσέρ με τον καθρέφτη,
απ`τα μάτια σου κερδίζω
κι ανοίγω σ`έναν κόσμο μαγικό.