Πως διαβρώνει η νύχτα τώρα τα στολίδια σου
Τις μάσκες γύρω κατατρώει τον προσώπων
Μες τα υγρά που γαλβανίζονται οι ζωές
Και εμφανίζονται οι φωτογραφίες των υπόπτων

Τα σώματα παραδομένα στη βαρύτητα
Βιάζονται μήπως δεν ξοδευτούν
Τσίτα οι αισθήσεις
από τ’ αλκοόλ και την ταχύτητα
Καίνε τα φρένα να σωθούν

Μα εσύ ελπίδα
διασώστης στα χαλάσματα
Ψάχνεις την άκρη,
τη συνέχεια στα χάσματα

Ζωής ασπίδα πως βαστάς
το βάρος της ζωής
αγάπη μόνη σου κρατάς
στο πόλεμο της γης

Βουβή κοιτίδα μέσα μας
Που κόσμους νανουρίζεις
Βαθιά κάτω απ’ τον ύπνο μας
Στις εκβολές γυρίζεις

Και εσύ ελπίδα........