Όλο με αποφεύγεις, δε θέλεις να με δεις,
πάντα δικαιολογία για μένανε θα βρεις,
μα κάτω δεν το βάζω, τη σκέψη σου διαβάζω,
πως, κατά βάθος, λίγο μ’ αγαπάς.

Πόσο πια θα με παιδεύεις, πόσο θ’ αντιστέκεσαι,
τι περνώ εγώ για σένα αχ! γιατί δε σκέφτεσαι,
πόσο πια θα με παιδεύεις, πόσο θ’ αντιστέκεσαι,
μέχρι πότε θα πεθαίνω και εσύ θα χαίρεσαι.

Τηλέφωνα σε παίρνω, μα δεν τα απαντάς,
την πλάτη μου γυρίζεις όπου με συναντάς,
μα κάτω δεν το βάζω, τη σκέψη σου διαβάζω,
πως, κατά βάθος, λίγο μ’ αγαπάς.

Πόσο πια θα με παιδεύεις, πόσο θ’ αντιστέκεσαι,
τι περνώ εγώ για σένα, αχ! γιατί δε σκέφτεσαι,
πόσο πια θα με παιδεύεις, πόσο θ’ αντιστέκεσαι,
μέχρι πότε θα πεθαίνω και εσύ θα χαίρεσαι.