Ο ίσκιος έπεσε βαρύς
γονάτισε το σώμα
γιατί μου έφυγες νωρίς
και σ’ αγαπάω ακόμα

Πού’ να σαι τώρα
με ποιάν μοιράζεσαι
και δε με νοιάζεσαι
αυτή την ώρα

Μονάχη σκιάζομαι
πόσο σε χρειάζομαι
αυτή την ώρα

Το δάκρυ κύλισε καυτό
χαράκωσε το βλέμμα
νά’ ταν να πεις το σ’ αγαπώ
έστω κι αν είναι ψέμα