Επίτηδες, για να πονέσεις
για λίγο θα εξαφανιστώ
δε θα με δεις, δε θα μ`ακούσεις
πάντα ήμουν πρώτος στο κρυφτό.

Θα μαθαίνεις από τρίτους
για τα κατορθώματά μου
θα ρωτάς με πλάγιο τρόπο
και για τα αισθήματά μου.

Μα δύσκολο να`σαι σκληρός
όταν ψήνεσαι στη σχάρα
και πιο δύσκολο ακόμα
εσύ να δώσεις μια δεκάρα.

Δεν περνάς πια απ`το σπίτι
και το τηλέφωνο βουβό
πάλι για σένα τραγουδάω
έτσι για να διαμαρτυρηθώ.

Ο πιο ασφαλής, θυμάμαι μου είπες
είναι πάντα ο χαμένος
μα εγώ δε θέλω άλλη ασφάλεια
γι`αγάπη είμαι πεινασμένος.

Δύσκολο να`σαι σκληρός...