Μη λυπάσαι ποτέ έρωτα μου κουτέ
το χαμένο το χθες,
μη λυπάσαι, μην κλαις.
Κι αν χωρίσαμε εμείς,
ο θυμός της στιγμής, σαν τη μπόρα περνά,
ήλιος βγαίνει ξανά.

Σήμερα σ’ έχω αγκαλιά
και με αμέτρητα φιλιά θα σε γεμίσω
και στο γλυκό το δειλινό,
ακόμα και τον ουρανό θα σου χαρίσω.

Κάθε πίκρα παλιά ας πνιγεί στα φιλιά,
της αγάπης κρασί
κέρασέ με κι εσύ.
Στο `πα χίλιες φορές,
της ζωής οι χαρές είναι ακόμα πολλές,
μη λυπάσαι, μην κλαις.

Σήμερα σ’ έχω αγκαλιά
και με αμέτρητα φιλιά θα σε γεμίσω
και στο γλυκό το δειλινό,
ακόμα και τον ουρανό θα σου χαρίσω.