Η θάλασσα η χήρα μας, τον κουλέ τι τον έχει,
φιλί φιλί τονε χαλά μαχιαλά μα εκείνος πέρα βρέχει.

Σησάμι με το μέλι
για νόστιμο παστέλι
κι αυτή να μη το θέλει.

Πάνω στου γιούχτα την κορφή θέλω να σ’ ανταμώσω
μπρος στου Χριστού την εκκλησιά κι ό,τι έχω να στο δώσω.

Αν δε μου πεις πως μ’ αγαπάς έστω κι ένα λιγάκι
θα πέσω απ’ το μέγαρο σαν το γέρο Φυτάκη.

Χανιωτοπούλα αγάπησε έναν Ηρακλειώτη,
μ’ αρχίσανε τα σόγια τους τα μη και τα διότι.

Βρε σήκω πάρτη κι έλα
είναι όμορφη κοπέλα
κι ας μην τη λένε Στέλλα.