Δε γυρίζω πίσω πάλι ν’ αντικρίσω Σόδομα
στη φωτιά πετάω το δισύλλαβό σου τ’ όνομα
Κι όπου φύγει φύγει, το διπλό παιχνίδι τέλειωσε
ένας εφιάλτης ήσουνα και πάει πέρασε

Τον εαυτό μου δεν τον έχω εγώ για σκότωμα
δε θα γυρίσω να αντικρίσω πάλι Σόδομα
Τον εαυτό μου δεν έχω εγώ για πέταμα
θα σε ξεχάσω, να το δεις σε κάποιο ξέσπασμα

Δε γυρίζω πίσω πάλι ν’ αντικρίσω Σόδομα
κρίμα τόσες νύχτες, κρίμα της ψυχής το ξόδεμα
Κι όπου φύγει φύγει, η ζωή επείγει κι άργησα
Δάκρυα δεν έχω άλλα πια για σένα στράγγιξα