Τα δυο σου μάτια
μια κλειστή στροφή
που μποτιλιάρονται
οι σκέψεις μου τα βράδια

Νιώθω ακόμα των χειλιών σου την αφή
και στο κορμί μου του πόνου τα σημάδια

Μες στα ρολόγια τρέχει ο καιρός
σε ένα ποτήρι σε γυρεύω ραγισμένο
δεν έχει άστρα ο δικός μας ουρανός
άλλη μια νύχτα γεννιέμαι και πεθαίνω

Έχεις αλλάξει έχεις αλλάξει πρόστυχα φέρθηκες
κι αυτό μ’ έχει πειράξει
Έχεις αλλάξει έχεις αλλάξει
σ’ είχα πιστέψει μα δεν ήσουνα εντάξει

Τα δυο σου μάτια
της ζωής μου φως
σαν προβολέας
με τυφλώνει ο έρωτάς σου

Σαν μια βουβή ταινία μοιάζει προσεχώς
όλη η ζωή μου αφού δεν ζω κοντά σου

Έχεις αλλάξει έχεις αλλάξει πρόστυχα φέρθηκες
κι αυτό μ’ έχει πειράξει
Έχεις αλλάξει έχεις αλλάξει
σ’ είχα πιστέψει μα δεν ήσουνα εντάξει