Η ζωή των αλλονών μ’ ενδιαφέρει
όταν μένει Αχαρνών και Περιστέρι
μα εκείνο που πολύ μ’ αναστατώνει
είναι το γκάζι όταν σβήνει και νυχτώνει.

Τη μέρα που θα πάψω να υπάρχω
οι νύχτες της καρδιάς μου θα σταθούν
επάνω στης Ακρόπολης το Βράχο
τις γκρίζες συνοικίες να κοιτούν.
Ακόμη κι όταν πάψω να υπάρχω
οι νύχτες μου στο πλάι τους θα ζουν.

Η ζωή των αλλονών με κουμαντάρει
όταν μένει στην Θηβών και στο Χαϊδάρι
μα αυτό που πιο πολύ με τυραννάει
είναι το Πέραμα την ώρα που ξυπνάει.