Σχεδόν με διώχνεις με τον τρόπο σου
δε θες να μείνω μες το χώρο σου

Τώρα πια που δε σε συγκινώ
φτιάχνεις με το νου σου ένα γκρεμό
να πέσω

Λίγο λίγο σπας τη λογική
Θέλεις στο λαιμό μου μια θηλιά
να δέσω

Ένα ένα μετράς τα φιλιά που μου δίνεις
και κοιτάς το ρολόι κάθε πέντε λεπτά
Ένα ένα μετράς τα φιλιά που μου δίνεις
βιαστικά είναι τα χάδια και τα λόγια μισά

Σχεδόν με βγάζεις απ’ το δρόμο σου
και θες να ζήσεις τώρα μόνη σου

Σαν να είμαι άλλος με κοιτάς
Ένας έρωτάς σου μιας βραδιάς
που φεύγει

Κι όταν σε ρωτάω δε μιλάς
κι όλο αυτό το πείσμα που κρατάς
δε φεύγει