Φωνάζουν τα μεγάφωνα
τα λόγια τα δικά σου
τα σ’ αγαπώ παράφωνα
βγαίνουν απ’ την καρδιά σου

Φωνάζουν τα μεγάφωνα
λόγια μαχαιρωμένα
λόγια που είπες άπονα
χωρίς ντροπή για μένα

Με χωρίζεις στα δυο
με σκορπάς σαν την άμμο
λιγοστά τα φιλιά
και μονά τα κρεβάτια
με χωρίζεις στα δυο
με πατάς που’ μαι χάμω
κι όμως σ’ έχω βαθειά
άγια εικόνα στα μάτια

Φωνάζουν τα μεγάφωνα
στ’ έρωτα την πλατεία
και η καρδιά μου λύγισε
στην πρώτη σου απεργία