Ήτανε νύχτα, που έφυγες για πάντα
και η καρδιά μου πονά γι’ αυτό.
Έπεσα θύμα του έρωτά σου
κι η θύμησή σου κόβει σαν γυαλί.
Μα η καρδιά μου ένα θα σου πει...

Τη ζωή μου σου έδωσα
μα το ψέμα σου πήρα.
Υποσχέσεις και όνειρα,
που ποτέ μου δεν είδα.

Όμως τώρα κατάλαβα,
πως δεν άξιζες τόσο
και πως ήτανε λάθος μου
την ψυχή μου να δώσω...

Και πως ήτανε λάθος μου
την ψυχή μου να δώσω.

Ήτανε νύχτα, που άνοιξες την πόρτα
δίχως αντίο και δίχως αφορμή.
Πήρες μαζί σου τον έρωτά μου
κι έγινα ήλιος, που δε θα ξαναβγεί.
Μα η καρδιά μου ένα θα σου πει...

Τη ζωή μου σου έδωσα
μα το ψέμα σου πήρα.
Υποσχέσεις και όνειρα,
που ποτέ μου δεν είδα.

Όμως τώρα κατάλαβα,
πως δεν άξιζες τόσο
και πως ήτανε λάθος μου
την ψυχή μου να δώσω...

Και πως ήτανε λάθος μου
την ψυχή μου να δώσω.

Τη ζωή μου σου έδωσα
μα το ψέμα σου πήρα.
Υποσχέσεις και όνειρα,
που ποτέ μου δεν είδα.

Όμως τώρα κατάλαβα,
πως δεν άξιζες τόσο
και πως ήτανε λάθος μου
την ψυχή μου να δώσω...

Και πως ήτανε λάθος μου
την ψυχή μου να δώσω.