Επέρασε πολύς καιρός
οπου τον περιμένω
καράβι που δε φαίνεται
στη θάλασσα χαμένο.

Μού`χε τάξει, μού`χε τάξει
της αγάπης το μετάξι.

Πες μου βοριά, πες μου νοτιά
ανατολή και δύση
μήπως τον εθωρήσατε
αυτόν πού`χ`αγαπήσει.

Μού`χε τάξει, μού`χε τάξει
της αγάπης το μετάξι.

Ήμουν ανθός στα χέρια του,
στα μάτια του φεγγάρι
μα τώρα που μ`αρνήθηκε
το φως μου τό`χει πάρει.

Μού`χε τάξει, μού`χε τάξει
της αγάπης το μετάξι.