Τι βλέπεις γύρω σου Λιζέττα;

Βλέπω φώτα και ανθρώπους καθισμένους στη σειρά
να μου παίζουν μελωδίες όλο λύπη και χαρά
το σαντούρι με τη λύρα, το λαούτο, τα βιολιά
κανονάκι με κιθάρα, μπάσο, τούμπα και κρουστά
Βγαίνει ατάραχος ο ήχος από δάχτυλα χρυσά
παίρνει τις φωνές ο στίχος σαν αγέρας που φυσά

Τι βλέπεις γύρω σου Λιζέττα;

Βλέπω όνειρα κρυμμένα, μηχανές διαβολικές
με καλώδια να γράφουν ιστορίες μουσικές
Στη γωνίτσα καθισμένη μια καμπάνα κρεμαστή
περιμένει η καημένη μ’ ένα χτύπο ν’ ακουστεί
Μα κανείς δεν την προσέχει, είναι όργανο παλιό
η καμπάνα λένε έχει κάποιο νόημα κρυφό

Τι βλέπεις γύρω σου Λιζέττα;

Βλέπω κόσμο να μ’ ακούει, να κοιτάζει στη σκηνή
άραγε τι να προσέχει όλη τούτη τη στιγμή;
Η καπνιά τον εμποδίζει να βρει κι άλλα μυστικά
η αρκούδα δε χορεύει, τα παιδιά `ναι νηστικά
Μα αν τα λόγια μας μετρήσει και μας πιάσει το σφυγμό
θα βρεθούμε όλοι αντάμα και θα μπούμε στο χορό

Τι βλέπεις γύρω σου Λιζέττα;

Βλέπω εσένα που μαζεύεις από μέσα μας σοδειά
να τη ρίχνεις στο παιχνίδι όπως κάνουν τα παιδιά
να προσέχεις το νεράκι αν επέρασε σωστά
απ’ του κόσμου το αυλάκι που η καρδιά σου το βαστά
Μόνο στάσου, λίγη ανάσα να χαρείς, λίγο ζωή
είμαστε κι εμείς κοντά σου, μη ξοδεύεις την ψυχή