Ο κάθε άνθρωπος
μεσ’ στη ζωή είναι μόνος του
φίλο πιστό σαν θα βρει
θάναι μόνο ο πόνος του

Λίγη χαρά σαν του τύχει
μπορεί και μοιράζεται
μα το ποτήρι της λύπης
θα πιει μοναχός

Μοναξιά μεσ’ στην ψυχή
Μοναξιά μεσ’ στη βροχή
Μοναξιά μέσα στον κόσμο
Μοναξιά στην ερημιά

Μα η δική σου η ανάμνηση
δυο φορές ειν’ μοναξιά
αφού μου `δωσες και μου `κλεψες
της ζωής την ομορφιά

Αφού μου `δωσες τη χίμμαιρα
και τη μέθη της ψευτιάς
μ’ άφησες μονάχη σήμερα
στον καημό της μοναξιάς

Μ’ άφησες μονάχη σήμερα
στον καημό της μοναξιάς