| |
μουσόφιλος
01-03-2016 01:39 | Κώστα, από πού «πηγάζουν» τα τραγούδια σου;
Κ.Φ.: Τα τραγούδια που γράφουμε δεν είναι όλα δικά μας, δεν είναι όλα δικές μας ιστορίες. Εμένα προσωπικά με βολεύει πολύ να λέω ιστορίες άλλων. Μπολιάζω το δικό μου κόσμο, αλλά με «συμφέρει» να λέω ιστορίες άλλων, να ετεροβιώνω πράγματα, γιατί έτσι κρατώ μια σωστή απόσταση από το θέμα. Και η απόσταση του θέματος από το δημιουργό είναι ο πιο δύσκολος ορισμός. Έχω πιάσει τον εαυτό μου, όταν λέω τα κατάδικά μου, τα εσώψυχά μου, να μπλοκάρω μάλλον τον ακροατή. Κι έτσι εξηγείται το γεγονός, που λέμε εμείς οι δημιουργοί, ότι τα αγαπημένα μας τραγούδια δεν ακούγονται. Τα αγαπημένα μας τραγούδια είναι τα εσώψυχά μας, που επί της ουσίας δεν αφορούν τους ακροατές.
Θα μου πεις ένα τέτοιο τραγούδι;
Κ.Φ.: Έχω γράψει ένα τραγούδι σε μουσική του Γιάννη Μήτση από τα Ξύλινα Σπαθιά, που το είπε και η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Λέει «Ψυχή μου αλλοπαρμένη κι απροστάτευτη». Δεν το έχει ακούσει κανείς. Αυτό το τραγούδι σχεδόν με βιογραφεί. Όταν το έγραψα, ψιλοτρόμαξα. Δεν ενδιέφερε κανέναν, αλλά εμένα είναι από τα πιο αγαπημένα μου. Τελικά, η «μαγκιά» του δημιουργού είναι η απόσταση που θα σταθεί απέναντι απ’ το θέμα που διαπραγματεύεται. Αυτή η απόσταση είναι αυτό που λέμε μεγάλο ταλέντο. Γιατί, άλλες φορές πέφτεις πάνω του και σπας τα μούτρα σου, κι άλλες φορές απομακρύνεσαι και φλυαρείς, χωρίς να λες τίποτα [Κώστας Φασουλάς σε συνέντευξή του].
| demetrio montecristo
07-01-2009 03:14 | H πρώτη εκτέλεση είναι του Γιάννη Μήτση, στο cd "Κι έτσι χωρίς να βιάζομαι" του 2004. Η μουσική είναι δική του. | ΛΟΦΟΣ
07-01-2009 01:30 | Ψυχή μου αλλοπαρμένη κι απροστάτευτη
σε μια θηλιά δεμένη,χρόνια αγιάτρευτη
πού βρήκες τόσο θάρρος να πορεύεσαι
κι ό,τι ποτέ δεν θα`ρθει ονειρεύεσαι.
απίστευτα λόγια.... |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
