Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132476 Τραγούδια, 270794 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Ψυχή μου αλλοπαρμένη ( Το γκρίζο των ματιών σου ) - 2004      
 
Στίχοι:  
Κώστας Φασουλάς
Μουσική:  
Γιάννης Μήτσης


Ποιος άνεμος ξενύχτησε στα χέρια σου
και ζήλεψε την αύρα και την τρέλα σου
το πείσμα σου στους ώμους του φορτώθηκε
κι ήρθε μες στο κορμί μου και καρφώθηκε.

Ψυχή μου αλλοπαρμένη κι απροστάτευτη
σε μια θηλιά δεμένη, χρόνια αγιάτρευτη
πού βρήκες τόσο θάρρος να πορεύεσαι
κι ό,τι ποτέ δε θα`ρθει ονειρεύεσαι.

Κράτα με, κράτα με, μακρύς ανήφορος
μες στην αγάπη σου μικρός κι ανήμπορος.

Ποιο σύννεφο να ζήλεψε τη μπόρα σου
το γκρίζο των ματιών σου και τη φόρα σου
κι απρόσκλητο τις νύχτες μ`επισκέπτεται
χωρίς ποτέ τον πόνο μου να σκέφτεται.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 73.4%  (3 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 7122
      Σχόλια: 3
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Κι έτσι χωρίς να βιά...
2004
[2] Και τα μάτια κι η κα...
2008
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   cactus @ 12-12-2008
   μουσόφιλος
01-03-2016 01:39
Κώστα, από πού «πηγάζουν» τα τραγούδια σου;
Κ.Φ.: Τα τραγούδια που γράφουμε δεν είναι όλα δικά μας, δεν είναι όλα δικές μας ιστορίες. Εμένα προσωπικά με βολεύει πολύ να λέω ιστορίες άλλων. Μπολιάζω το δικό μου κόσμο, αλλά με «συμφέρει» να λέω ιστορίες άλλων, να ετεροβιώνω πράγματα, γιατί έτσι κρατώ μια σωστή απόσταση από το θέμα. Και η απόσταση του θέματος από το δημιουργό είναι ο πιο δύσκολος ορισμός. Έχω πιάσει τον εαυτό μου, όταν λέω τα κατάδικά μου, τα εσώψυχά μου, να μπλοκάρω μάλλον τον ακροατή. Κι έτσι εξηγείται το γεγονός, που λέμε εμείς οι δημιουργοί, ότι τα αγαπημένα μας τραγούδια δεν ακούγονται. Τα αγαπημένα μας τραγούδια είναι τα εσώψυχά μας, που επί της ουσίας δεν αφορούν τους ακροατές.

Θα μου πεις ένα τέτοιο τραγούδι;
Κ.Φ.: Έχω γράψει ένα τραγούδι σε μουσική του Γιάννη Μήτση από τα Ξύλινα Σπαθιά, που το είπε και η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Λέει «Ψυχή μου αλλοπαρμένη κι απροστάτευτη». Δεν το έχει ακούσει κανείς. Αυτό το τραγούδι σχεδόν με βιογραφεί. Όταν το έγραψα, ψιλοτρόμαξα. Δεν ενδιέφερε κανέναν, αλλά εμένα είναι από τα πιο αγαπημένα μου. Τελικά, η «μαγκιά» του δημιουργού είναι η απόσταση που θα σταθεί απέναντι απ’ το θέμα που διαπραγματεύεται. Αυτή η απόσταση είναι αυτό που λέμε μεγάλο ταλέντο. Γιατί, άλλες φορές πέφτεις πάνω του και σπας τα μούτρα σου, κι άλλες φορές απομακρύνεσαι και φλυαρείς, χωρίς να λες τίποτα [Κώστας Φασουλάς σε συνέντευξή του].
   demetrio montecristo
07-01-2009 03:14
H πρώτη εκτέλεση είναι του Γιάννη Μήτση, στο cd "Κι έτσι χωρίς να βιάζομαι" του 2004. Η μουσική είναι δική του.
   ΛΟΦΟΣ
07-01-2009 01:30
Ψυχή μου αλλοπαρμένη κι απροστάτευτη
σε μια θηλιά δεμένη,χρόνια αγιάτρευτη
πού βρήκες τόσο θάρρος να πορεύεσαι
κι ό,τι ποτέ δεν θα`ρθει ονειρεύεσαι.

απίστευτα λόγια....


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο