Κάθε απόγευμα περνάς από μπροστά μου,
στέλνεις ακόμα μια ματιά κι εγώ μαγεύομαι,
μ’ ένα χαμόγελο μου κόβεις τη μιλιά μου
τρελαίνομαι, χαζεύω κι ονειρεύομαι.

Να `μουν λίγο μπλε στον ουρανό σου,
μια σταγόνα στον ωκεανό σου,
να `μουν ένας γλάρος στ’ όνειρό σου,
να `μουν το μικρό χρυσόψαρό σου.

Να `μουν λίγο μπλε στον ουρανό σου,
μια σταγόνα στον ωκεανό σου,
να `μουν μια στιγμούλα στο μυαλό σου,
να `μουν το Σαββατοκύριακό σου.

Είσαι έξυπνος κι εμένα κοοροϊδεύεις,
ξέρεις πως είμαι, ένα κι εγώ, από τα θύματα,
μα αν ήξερες στ’ αλήθεια να διαλέγεις,
θα `χες τον ήλιο κι όχι τα πυροτεχνήματα.

Να `μουν λίγο μπλε στον ουρανό σου,
μια σταγόνα στον ωκεανό σου,
να `μουν ένας γλάρος στ’ όνειρό σου,
να `μουν το μικρό χρυσόψαρό σου.

Να `μουν λίγο μπλε στον ουρανό σου,
μια σταγόνα στον ωκεανό σου,
να `μουν μια στιγμούλα στο μυαλό σου,
να `μουν το Σαββατοκύριακό σου,
να `μουν το μικρό χρυσόψαρό σου.

Να `μουν λίγο μπλε στον ουρανό σου,
μια σταγόνα στον ωκεανό σου,
να `μουν ένας γλάρος στ’ όνειρό σου,
να `μουν το μικρό χρυσόψαρό σου,
να `μουν μια στιγμούλα στο μυαλό σου,
να `μουν το Σαββατοκύριακό σου.