Είπα λόγια που δεν τα πιστεύω
πάνω σε μια εκρηξη θυμού
Tι να κάνω, μάτια μου, ζηλεύω
κι άγρια στην πέφτω πού και πού.

Χάνω το μυαλό μου και τον αυτοσεβασμό μου
κι όλο πάει ο νους μου στο κακό
Mα σ’ αγαπώ, μωρό μου, σ’ αγαπώ
και καμιά φορά παρανοώ.

Πίσω απ’ αυτοκίνητα και δέντρα
κρύβομαι και παρακολουθώ
Kάθε κίνισή σου και κουβέντα
θέλω να την ξέρω πρώτα εγώ.

Τι κι αν το παλεύω, ανεξέλεγκτα ζηλεύω
όταν βλέπω μ’ άλλους να μιλάς
Αν μ’ αγαπάς, μωρό μου, αν μ’ αγαπάς
μη με παίζεις, μη με τυραννάς.

Θέλω σε μια γυάλα να σε κλείσω
το χρυσόψαρό μου να `σαι συ
Πρόκειμένου εγώ να ηρεμίσω
φτάνω μέχρι την υπερβολή.

Χάνω το μυαλό μου και τον αυτοσεβασμό μου
με τυφλώνει ο εγωισμός
και ο κακός μου βγαίνει εαυτός
φέρομαι σαν ζηλιαρόγατος.