Σαν ξέμπαρκος ταξιδευτής
μονάχος κι ερημίτης
στου έρωτα το μυστήριο
δεσμώτης κι ισοβίτης

κάποιας πυθίας οι χρησμοί
που είναι ήξεις αφήξεις
μπερδεύουν τα στιχάκια μου
και χάνομαι στις στίξεις

μέσα στον κόσμο ασκητής
στη σκέψη σου αναχωρητής
κάνω κι απόψε βάρδια
σε μυστική διαδρομή
χαράζω τη διαφυγή
κι ανάβω τα φανάρια

ανήμερη αγάπη μου
ψυχή μου μεσ’ σε γυάλα
άλλα σου λέει η καρδιά
και συ απαντάς σε άλλα

μέσα στους έρωτες που ζεις
σα θύμα και σαν θύτης
ψυχούλα μου πως έγινες
αδέσποτος αλήτης

της μοίρας μου είσαι ο γητευτής
του ονείρου μου ο ταξιδευτής
που ψάχνει για σημάδια
που αφήνουν όσοι ξαγρυπνούν
στα μονοπάτια που οδηγούν
της θλίψης τα φεγγάρια