Μοιάζεις με λάβα ηφαιστείου
Που στο σώμα μου κυλάς
Και φτάνεις στα όρια του αστείου
Όταν λες πως μ’ αγαπάς

Έχεις μια άστατη καρδιά
Που με περνάει απ’ τη φωτιά
Που όσο με κάνει να πονώ
Τόσο τη θέλω
Είσαι μια αγάπη δυνατή
Που μέσα μου αιμορραγεί
Και όμως ακόμα σ’ αγαπώ
Κι ας υποφέρω

Μοιάζει η αγάπη σου με φλόγα
Που σιγοκαίει τη καρδιά
Και συ δραπέτης του ονείρου
Που με πας στο πουθενά.