Η άνοιξη αυτή έχει κάτι από σένα
το χρώμα απ` τα μάτια σου
τη μυρωδιά σου και το ψέμα.
Κι ένα σου βλέμμα αρκεί για να παράγεται το φως
σε πλαζ μεταφυσική με κοιτάζεις
με το ηλιακό σου βλέμμα
κι αν πλησιάσω κρατάς στα χείλια σου
το θεραπευτικό σου ψέμα.
Δεν μπαίνει πλέον θέμα
όλα είχαν φανεί απ`την αρχή.

Κι όταν θα φύγεις για πάντα
θα πω η ζωή δεν τελειώνει στα τριάντα
μήπως και παρηγορηθώ.
Θα σε ξεχάσω λοιπόν για πάντα
και την άνοιξη αυτή θα σου γράψω μια μπαλάντα
να την ακούς Σάββατο βράδυ απ`το σταθμό.