Ξεθώριασε νωρίς το καλοκαίρι
και μ’ άφησε απ’ αγάπη ορφανό
με θρύψαλα καρδιάς στο ένα χέρι
και στ’ άλλο μια ζωή χωρίς σκοπό,
ξεθώριασε νωρίς το καλοκαίρι
και μ’ άφησε απ’ αγάπη ορφανό
με θρύψαλα καρδιάς στο ένα χέρι
να ψάχνω τα χαμένα σ’ αγαπώ.

Αύγουστο με δυο φεγγάρια
σ’ έπαιξα ζωή στα ζάρια
κι έμεινα για πάντα χρεωμένος.
Τι κι αν έμεινα στο άσσο
ως το τέρμα μου θα φτάσω
άοπλος μα όχι νικημένος.

Σαν άνθρωπος δε χάρηκα ποτέ μου
γιατί ήτανε τα μάτια μου κλειστά
και κάθε που τα άνοιγα Θεέ μου
αυτά τα φεγγαράκια τα σβηστά,
σαν άνθρωπος δε χάρηκα ποτέ μου
γιατί ήτανε τα μάτια μου κλειστά
και κάθε που τα άνοιγα Θεέ μου
τα δάκρυα μου τρέχανε καυτά.

Αύγουστο με δυο φεγγάρια
σ’ έπαιξα ζωή στα ζάρια
κι έμεινα για πάντα χρεωμένος.
Τι κι αν έμεινα στο άσσο
ως το τέρμα μου θα φτάσω
άοπλος μα όχι νικημένος.