Έχω να σε δω τέσσερα χρονάκια
και δεκάξι μέρες
πέρασα βροχές, Κυριακές και σχόλες
άσε τις Δευτέρες.

Βάζω για να πιω κι όλα τα ποτήρια
είναι ραγισμένα
πίνω και μεθώ και χορεύω πάνω
σε γυαλιά σπασμένα.

Έχω να σε δω τέσσερα χρονάκια
και δεκάξι βράδια
δίψασα πολύ τα γλυκά σου λόγια
τα δικά σου χάδια.

Δε θέλω τηλεφώνημα
ούτε περιμένω να μου γράψεις
μονάχα να`ρεις ξαφνικά
κι όπως κοιταζόμαστε να κλάψεις.