Έφτασε η νύχτα μες το σπίτι
μες τ`άδειο σπίτι μου
με τα γυαλιστερά της χρώματα
μες τ`άδειο σπίτι μου.

Βρήκα παρέα στο ξενύχτι μου
μες τ`άδειο σπίτι μου,
ένα φεγγάρι στα παπλώματα
μες τ`άδειο σπίτι μου.

Η μοναξιά μου έχει προφίλ παλιάς αγάπης
μοσχοβολάει πίσω απ`τ`αυτί το άρωμά της
ξαπλώνει δίπλα μου ζητάει το φως να σβήσω
και μου σερβίρει τον καφέ μόλις ξυπνήσω.

Πάλι η σκέψη μου για σένα
για σένα άρχισε,
πάλι να ψάχνει μια εξήγηση
για σένα άρχισε.

Μα η καρδιά μου φυγομάχησε
θυμό δεν κράτησε
αγάπη θέλει κι όχι εκδίκηση
θυμό δεν κράτησε.